We ademen zo’n 23.000 keer per dag. Bijna allemaal onbewuste ademhalingen.
Terwijl we scrollen, piekeren om drie uur ’s nachts, of van afspraak naar afspraak rennen. De adem gaat wel door, maar wij 'zijn' er niet. In dat zijn, zit een vergeten waarheid: de manier waarop je ademt, weerspiegelt de staat waarin je leeft.
Onrustige ademhaling = onrustige binnenwereld.
Coherente ademhaling = een lichaam dat zich veilig voelt.
En een lichaam dat veiligheid voelt, kan kiezen, creëren en liefhebben.
Op mijn eigen pad en in het werken met cliënten zie ik het vaak terug: we willen veranderen, maar we ademen nog in het ritme van oude programma’s. We proberen ons leven te herschrijven met denken, maar het begint fundamenteler. Het begint met adem.
Adem is communicatie
We zien adem vaak als biochemnie: zuurstof erin, CO₂ eruit. Klaar.
Maar adem is óók informatie. Elke inademing is een boodschap naar je cellen: “dit is de staat waarin we zijn.” Elke uitademing is een signaal naar het veld om je heen: “dit is wat ik uitzend.”
Onderzoek van o.a. het HeartMath Institute laat zien dat je adem de coherentie van je 'hart'veld beïnvloedt, dat elektromagnetisch uitstraalt tot ver buiten je lichaam.
Adem je gejaagd, dan zend je dat uit.
Adem je rustig en ritmisch, dan voelt je omgeving dat ook. Je kinderen, je partner, je team, je cliënten, ze voelen jouw veld, nog vóórdat je iets zegt. Je ademt dus niet alleen voor jezelf, maar ook voor het systeem waar je deel van bent.
Wat inheemse culturen al lang wisten
Oude culturen spraken over prana, ruach, levensadem. Niet als poëzie, maar als kennis van bewustzijn. Ze wisten: intentie reist op de adem. Adem is de brug tussen het zichtbare en het onzichtbare. Wij zijn dat deels kwijtgeraakt. We leven sneller dan ons zenuwstelsel kan volgen. We ademen hoog, snel, oppervlakkig, het ademprofiel van overleven. Dat houdt je alert, maar niet vervuld.
Onbewuste adem = onbewuste herhaling
Zolang je onbewust ademt, stem je af op je oude verhaal. Je lichaam denkt: “we zijn nog steeds in gevaar”, ook al zit je achter je laptop. Je brein kiest dan steeds uit dezelfde emoties en reacties. Met elke bewuste ademhaling stem je opnieuw af. Je pakt de pen terug. Je zegt tegen je systeem: “we zijn nu hier, veilig, aanwezig en vanuit hier mag een nieuw verhaal ontstaan.”
De kracht van de pauze
Tussen in- en uitademing ligt een moment van stilte. Een fractie waarin niets lijkt te gebeuren, maar waarin alles mogelijk is. Mystieke tradities gebruikten juist dit moment om intentie te plaatsen. Je hoeft het niet ingewikkeld te maken:
✨ Adem rustig in door je neus.
✨ Voel even het topje van de inademing.
✨ Adem langzaam uit door je mond, met een F-geluid en op het einde met een S-geluid.
✨ Rust een fractie in de stilte.
✨ Herhaal.
Jouw lichaam als tempel
Als we jarenlang op de automatische piloot ademen, slaat het lichaam spanning op:
schouders die altijd aanstaan, een borstkas die niet wil openen, een buik die alles wil controleren. Bewuste adem maakt die tempel weer schoon. Elke inademing brengt licht naar binnen. Elke uitademing laat los wat niet meer dient. Soms zelfs oud familiekarma of innerlijke kindstukken. Dan adem je niet alleen voor jezelf, maar ook voor de familielijn voor en na jou.
Tot slot
Je eerste daad in dit leven was een ademhaling.
Je laatste zal er ook één zijn.
Alles daartussen kun je onbewust laten gebeuren of met aandacht volgen.
Bewust ademen is geen hype. Het is herinneren wie je bent.
Een bewustzijn dat met elke adem je werkelijkheid vormgeeft.
Adem.
Word aanwezig.
En creëer waarvoor je hier bent.
Art work: Drawing Breath - Sara Roizen